Dames 1 doet verslag

Halley dames 1 in de 2e divisie, daarvoor moeten we toch een hele tijd terug in de tijd. Maar na twee kampioenschappen op rij in de promotieklasse en de 3e divisie, timmeren we hard aan de weg omhoog. Want aan fanatisme en overwinningsdrang scheelt het bij ons niet. Met vier nieuwe speelsters, Annika, Lonneke, Anne en Anouk, doen we er voor het derde seizoen op rij gewoon nog een schepje bovenop als het gaat om het niveau.

De doelstelling aan het begin van het seizoen was het behalen van de top 5. Coach Bjorn Jansen zag het al wel gebeuren: met het team doorstomen naar de 1e divisie. Dat liep alleen niet helemaal zoals gehoopt. Nog voordat de competitie was gestart, vielen buitenaanvalster Annika en aanvoerder Elaine Gudde uit. Een pols- en knieblessure waren de boosdoener. Dat was even slikken, want dan moeten we zien te overleven met maar 9 fitte speelsters, waarvan onze libero Lisa er één is.

Nou, overleven was het zeker in de eerste paar wedstrijden. De eerste thuiswedstrijd verloren we met 1-3 tegen Wevo 70 en ook tegen Ormi wisten we het in de tweede wedstrijd niet te maken (2-3). We speelden slordig, maakten veel eigen fouten en hadden te weinig servicedruk om de tegenstanders onder druk te zetten. Daarnaast maakten we onze kansen om te scoren niet af. Dan loop je achter de feiten aan en wordt het in de 2e divisie lastig om wedstrijden te winnen. Met 3 punten uit twee wedstrijden werd al snel de doelstelling bijgeschaafd: ‘Oké dames, we moeten er hard voor werken maar elk punt is er één’ werd er tegen elkaar gezegd. Gezien de krappe selectie was handhaven in de 2e divisie nu een realistisch doel.
 

Maar er kwam een nieuwe week en dus ook nieuwe kansen. Tijdens de derde wedstrijd mochten we weer aantreden op ons eigen, vertrouwde centre court. Dit keer tegen Pegasus dames 1. Een sterk team met veel power, maar zoals we zelf altijd zeggen: ‘Halley uit, altied lastig’. De tribunes waren goed gevuld, we hadden er zin in. De eerste set hadden we het niet op een rij en waren we vrij kansloos tegen het team uit Nijmegen (18-25). Maar de diesels kwamen eindelijk op gang en we gingen erop en erover. De tweede set wonnen we nipt met 26-24 en dat zorgde ook meteen voor de ommekeer in de wedstrijd. Het begon te lopen, met een goede druk vanaf de servicelijn, stabiele pass en het afmaken van punten speelden we Pegasus zoek. Wat uiteindelijk resulteerden in een 3-1 overwinning. Dat was net wat we nodig hadden, de eerste overwinning (en eerste fles Rabsz) van het seizoen was binnen!
 
Deze overwinning smaakte naar meer en was goed voor het vertrouwen. Ook de timing kwam goed uit, want de wedstrijd tegen Lutheria stond op het programma. Lutheria is het team waar we vorig seizoen de strijd om het kampioenschap mee voerden. De laatste paar wedstrijden was het stuivertje wisselen wie kampioen zou worden in de 3e divisie. Daarnaast kwamen we het team uit De Lutte ook tegen in de halve finale van de beker. In een thriller van een wedstrijd bereikten we de finale door 3-2 van ze te winnen. Je kon dus wel zeggen dat we beiden flink gebrand waren om van elkaar te winnen. Met vijf meegereisde supporters speelden we in de heksenketel van Lutheria. Gezien de overvolle tribunes zouden we al direct met 1-0 achter moeten staan, maar niets was minder waar. We waren de betere partij en wonnen de wedstrijd met 3-1. Door de vechtlust en de power in onze aanval hebben we sporthal De Luttermolen stil gekregen.
We hadden de winning flow te pakken… En toen kwam Dynamo dames 2 op bezoek. We speelden in de eerste ronde van de beker al tegen de meiden uit Apeldoorn, maar verloren deze wedstrijd. We hadden dus wat recht te zetten. Helaas werd het een ‘off-day’ als geen ander. Zo’n dag waarop het gewoon niet wil en niets goed lijkt te gaan. Om er toch nog een positieve draai aan te kunnen geven: aangezien we natuurlijk maar één keer per seizoen een off-day hebben, hebben we die maar vast gehad… 

Na twee weken rust, moesten we de draad weer oppakken. Onze passer-loper Annika kon voor het eerst weer voluit spelen, wat zorgde voor meer wisselmogelijkheden. Dat was ook wel nodig, want de nummer 4, DeVoKo uit Denekamp, kwam op bezoek in Wehl. Met een 9e plaats werd het wat heet onder de voeten en dus waren de punten hard nodig. En die werden behaald, net als in de wedstrijden tegen Lutheria en Pegasus, haalden we ons niveau en lieten we zien wel degelijk mee te kunnen doen in het linker rijtje. DeVoKo had weinig in te brengen en ging slechts met één punt naar huis. De teleurstelling was duidelijk af te lezen van hun gezichten. Ze hadden ons onderschat en dat hebben we afgestraft.

Met het niveau dat we de afgelopen wedstrijden hebben laten zien, mag gezegd worden dat we thuishoren in het linker rijtje. Na een moeizame start staan we met zes wedstrijden toch op een hele nette 7e plaats. Het seizoen is nog lang en er zijn nog meer dan genoeg punten te behalen, maar aan de inzet zal het voorlopig niet liggen. Dit smaakt naar meer!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *